Sep 14, 2008

Φιλία. Ποιός είναι ο φίλος?(Ethics)

Φιλία. Τι είναι? Την νιώθετε κοντά σας? ποιοι την αντιπροσωπεύουν? Κάποιοι δεν πιστεύουν στη φιλία, πιστεύουν στους κοινούς στόχους.  Δηλαδή δεν υπάρχει φιλία παρά μόνο κοινά συμφέροντα και όταν αυτά καταργηθούν οι φιλίες διαλύονται. Εγώ δεν είμαι από αυτούς αλλά πιστεύω πλέον ακράδαντα σε φίλους και σε drinking buddies (που λένε και στο soho του Λονδίνου)

Με μια πρόσφατη εμπειρία θα έδινα μία και μόνο συμβουλή. Μη θεωρείς κανέναν φίλο μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Και πιστά θα την ακολουθώ.  Η δυσπιστία έχει μπει δυστυχώς στη ζωή μου, υπήρχε από ανέκαθεν μα πλέον πήρε τα σκήπτρα και διατάζει,  δεν μου αφήνει περιθώρια. 
Λέει η Ελεονόρα Ζουγανέλη σε ένα πρόσφατο στίχο,

Έλα… μου ‘χει λείψει η ζεστή αγκαλιά σου
Έλα… να ξεχάσω πάνω στη καρδιά σου
Έλα… δε μπορώ κι αυτούς που ‘'χω μαζέψει
Έλα… και νυστάζω, έλα σβήσε μου το φως
 

...και οι φίλοι που μας πρόδωσαν και αυτοί που δε μας εκτίμησαν δεν έχουν καμιά δουλειά εδώ.  Δεν υπάρχει στεριά να ξαποστάσουν, ούτε λιμάνι από τη φουρτούνα να σωθούν. Τη μοίρα που τους αξίζει να γευτούν. Πικρή η γεύση της νοσταλγίας τους και ελεημοσύνης απαίδευτοι θα βρεθούν      
Οξύμωρο είναι σχήμα μα όσο μεγαλώνεις οι φίλοι λιγοστεύουν, και μένουν συνήθως οι παλαιότεροι που μένουν όρθιοι στις επιλογές της ζωής. Και αν δεν είναι οι αυτοί σίγουρα δεν είναι αυτοί που γνώρισες υπό το πρίσμα του famous grouse αλλά υπό το πρίσμα τούτης της απλής ανθρώπινης αξιοπρέπειας και δη της προσωπικής σου συνείδησης που εμπνεύστηκες να μοιραστής μαζί τους.  Από αυτούς που σε ενέπνευσαν δεν την αξίζουν όλοι.

 Ψηλά τα κριτήρια χαμηλά οι προσδοκίες...Στο καβούκι αυτής της απρόσωπης κοινωνίας προτιμώ τον μικρόκοσμο μου  

2 comments:

Anonymous said...

Για κάποιον λόγο που δεν κατάλαβα ακόμη 2 σχόλια που σου άφησα χτες δεν υπάρχουν.Μάλλον έκανα κάτι λάθος.
Πάμε ξανά ... δύσκολο πράγμα η φιλία.Θέλει καθαρό μυαλό,και καρδιά καθαρή επίσης.Από τα όσα έγραψες εκείνο το..."Μη θεωρείς κανέναν φίλο μέχρι αποδείξεως του εναντίου" με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη.Βλέπεις στη ζωή μου και πληγώθηκα και πλήγωσα φίλους.Και με αδίκησαν και αδίκησα.Μαθαίνεις όμως...

Teo said...

hmm...κατι θα έγινε δε βρήκα κάτι.
Πράγματι μαθαίνεις, αλλά όσο μαθαίνεις τόσο πιο δύσκολα ανοίγεις ξανά τις πόρτες! Να πω την αλήθεια ήμουν λίγο εν βρασμό όταν το έγραψα αυτό το post:) Αλλά είναι ένα θέμα που με απασχολεί πολύ τελευταία.

Powered By Blogger