Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, η Κυρία Μαρίνα ένας κόσμος με λίγα άστρα

Η ιστορία της Κωνσταντίνας Κούνεβα,είναι η σημαντικότερη σε κοινωνικό μήνυμα ιστορία που μπορώ να θυμηθώ εδώ και καιρό στη χώρα μας. Αγγίζει ένα πλήθος θεμάτων με τρομακτική απλότητα και μας φέρνει προ των έργων μας.

Τι θέματα ? Για να δούμε..

Της εκμετάλευσης του εργαζόμενου, της αισχρής κερδοσκοπίας, της ξεδιαντροπιάς των εταιρειών, της φτήνιας των ηθών της κοινωνίας μας.

Οι νόμοι του κράτους μας οι οποίοι ισχύουν μόνο για τους δυνατούς, η επίθεση της λέει δεν εξερευνήθηκε από την αστυνομία καθώς έκλεισαν αρχικά την υπόθεση καταλήγοντας μετά τον freddoccino στο συμπερασμα της ενδοοικογενειακής διαμάχης, πιθανότατα και ερωτικής αντιζηλίας.

Του ρατσισμού, "ήρθε τώρα η Βουλγάρα να απαιτήσει άκουσον άκουσον δικαίωμα στα βαρέα και ανθυγειηνά" εδώ τους Έλληνες ρουφάμε και δε μιλάνε.

Του τεράστιου θέματος των μεταναστών που προσπαθούν να ζήσουν σε αυτή την ανάξια χώρα, η οποία με διδακτορικό στη διασπορά δεν καταδέχεται τους ξένους.

Στο τέλος της ιστορίας μας καταλήγουμε πάντα σε ένα μέρος.

Σε μια αναθεματισμένη ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ανθρώπινη.

Ανθρώπινη

Ανθρώπινη.

...και στους ελάχιστους ανθρώπους που μπορούν ακόμη να ισχυρίζονται ότι την διατήρησαν ακέραια και δεν την παρέδωσαν στα ξένα χέρια υπό την ομηρία μιας ελπίδας.

Το παρακάτω απόσπασμα είναι από την εκπομπή του Παύλου Τσίμα "Έρευνα" για την Κωνσταντίνα Κούνεβα που προβλήθηκε στις 14/02/2009.

Στη συνέντευξη της Κυρίας Μαρίνας αποτυπώνει απόλυτα τη χώρα στην οποία ζούμε, όπου λίγο λίγο υπογράφεις και παραδίδεις κι ένα ακόμη κομμάτι από τον εαυτό σου.

Λίγο λίγο γίνεσαι μικρότερος στα μάτια σου.

Αύριο θα περπατάς με το κεφάλι πιο σκυμμένο από χθες, τα μάτια σου θα δακρύζουν πιο συχνά, που έβαλες την ανάγκη τη δική σου και των δικών σου πάνω από την αξία σου και από τα όνειρα σου.

Όλοι το κάνουμε, ή μάλλον οι περισσότεροι,

Απλά κάποιοι το πνίγουν σε ένα τσιγάρο ή πετάγονται το βράδου στον ύπνο τους και λυγίζουν στην ιδέα ότι το αθώο βλέμμα των παιδιών μπορεί να κακοποιηθεί και αυτό μια μέρα.

Και κάποιοι το υπερηφανεύονται και αφ' υψηλού αγναντεύουν τα άλλα ανθρωπάκια.

Αυτή η φράση της κυρίας Μαρίνας στο τέλος...αυτό το βλέμμα...αυτό το βλέμμα...έτσι κοιτάζουν στη σημερινή Ελλάδα οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια, έτσι κοιτάζουν οι όμηροι των απραγματοποίητων ονείρων.

Τελικά είναι πολύ σπουδαίο πράγμα να καθαρίζεις τον κόσμο.

The mime "Torn" - Tribute to David Armand

Το είχα δει σε email πρώτη φορά το 2005 όταν δούλευα σε μια άλλη εταιρία. Θυμάμαι τη στιγμή και τα συναισθήματα σα να ήταν χθες.

Από τότε όποτε ακούω το Torn της Natalie Imbruglia μου έρχεται στο μυαλό αμέσως και τα χείλια μου κάτι παθαίνουν και παίρνουν το σχήμα αυτών του Joker.

Τιμή και δόξα στον David Armand. 

Αφιερωμένη σε όσους δυσκολεύονται να χαμογελάσουν...

Η πιο αυθεντική εκδοχή (άσιμος ακόμη) και απλά αξεπέραστη:

Κατόπιν, η επιτυχία δεν άργησε, και η εμφάνιση του στο χορό της διεθνής αμνηστίας με την Natalie Imbruglia στο πλευρό του. Η show εμφάνιση:

Η Γάζα υποφέρει ακόμη

Τα ΜΜΕ πλέον δεν ασχολούνται, το θέμα πάλιωσε, δεν προσφέρεται για ακροαματικότητες.

Οι άνθρωποι στρέφουν πλέον αλλού το βλέμμα τους, στα δάνεια που τρέχουν, τα προβλήματα τους, την ανεργία που μαστίζει, το αβέβαιο μας μέλλον.

 Όμως εκεί κάτω, το μέλλον απλά δολοφονείται, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ανθρώπινα προβλήματα ανάπτυξης του βιοτικού επιπέδου. Πολλοί από αυτούς δε θα αποκτήσουν ποτέ τόσο άνθρώπινους προβληματισμούς. Εκεί πέρα, μια τόσο δα Γάζα... πόσο αίμα να συγκρατήσει.   

Στοιχεία 01/09

-17,5% των παιδιών πάσχει από χρόνιο υποσιτισμό σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Τζ. Χόπκινς
-44% των παιδιών και 53% των γυναικών σε παραγωγικές ηλικίες πάσχουν από αναιμία.
-18% των παιδιών παρουσιάζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη, σύμφωνα με αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ.

(http://www.staxiologio.gr/flow/2009/01/η-γάζα-σήμερα-με-αριθμούς)

Το εκπληκτικό βιντεάκι του σκηνοθέτη από το "Waltz with Bashir" (www.closedzone.com)